Şafak söktü, sımsıcak düşlerimi bırakıp yatağımda,
Kalkıp gideceksin.
Serseri rüzgârın eşliğinde kirpiklerimden döküleceksin.
Savruk bir teselli olarak kalacak,
Şevişirken kulağıma söylediğin nağmeler.
Dünümün dolu umutları;
Eteğime boşalan hayallerimle savaşacak.
Yüreğim yine yenilecek yalnızlığıma.....
Gözlerimde yelkenlerini avuttuğum rüzgârların dinecek,
Yaşlanacak sonbahar.
Hatırla;
Sevmek derdim seni, gözlerinde ki deniz tutuşurdu..
Küf tutan kapanmak bilmeyen yaram,
Dokunmadığın sürece yakmazdı canımı.