Bu gün gün doğarken derin bir iç çekip;
Hiç ummadığım bir cumartesi sabahı .."
diye başladım şiire…
Yeryüzüne bir jilet çektim
Boydan ikiye bölündü endamım
Deli düşüncelerimin
Topu, alayı,
Bu sabah sele kapıldı..
Yıldızlar kaydı tek tek gözlerimden
Ormanın yeşili gitti gri bir renk kaldı avuçlarımda
Soğuk derenin don tutan bölümünde
Çiçek kadar zarif gördüğüm ve sevdiğim
Bütün yaşları
Acımadım sildim ömrümden
Anıları yudum yudum alıp semadan
İlk kez seni düşünmeden
Asumanla oturdum
Yüreğime yalnızlığım çöktü
Tırnaklarım soyuldu etlerinden
Bu şehrin kalabalığı bu şehrin hovardalığı
Nedensiz kayboldu gözlerimden
Hiç ummadığım bir cumartesi sabahı
Yolunu şaşırır çıkar gelirsin diye
Doğan güne güneşe dosta sevgiliye eşe
Hayat! seni teğet geçiyorum.