Üzgünüm...

Bu ara gözlerime yürüyorsun her sabah,
Şafakla birlikte göz bebeğimde beliriyor vuslatın.
Yeniden sevdalanıyorum küstüğüm sana
İçimde bin bir sitem oynaşıyor
Kendimden geçiyorum.
Güneşin tam altındayım bana uzanan gölgenin tadındayım.
Gecenin bir yarısı uyanıp dudaklarımda hissettiğim nefesin
Sorgulamadığım süngüsü düşmüş teslimiyetimle sarmaş dolaş ellerin
Sorgusuz sualsiz sımsıcak koynuna giriyorum senli düşlerin.
Susturdum tüm martıları beyaz kanatları kadar ak saçlarımda,
Dalgalar dövmüyor hasretiyle yandığı sahili
Rüzgarın fısıldıyor kulağıma! Üzülme,
Sevgilim diyemediğim sevgilim
Sığındığım limanları terk etmekte ümitlerim.





SHARE ON:

4 yorum:

  1. Aşk hep ayrılık ya da ayrılık olunca hep aşk!!
    Güzeldi, iç burkan bir güzelliği var..
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İç burukluğum dışıma vurdu pe hito (:
      Teşekkür ederim...

      Sil
  2. Ayrılık olmadan aşkın kıymeti neden bilinmez ki?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cansu; eminim ki askin kiymetini bilincede ayrilik oluyor ):

      Sil

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.